Roczek Feli

11 października 2014 - tego dnia poszłam posprzątać świnkom klatkę , jak co sobotę , ale gdy podeszłam bliżej usłyszałam dziwne dźwięki , jakby głuche kwikanie , cichutko niczym mały prosiaczek, bo to był mały prosiaczek , a nawet dwa. Kto by pomyślał ,że jedno z tych świnkowych dzieci odwróci moje życie o 180 stopni. Rok temu miałam jeszcze więcej niż jedną świnkę. Bardzo kochałam je wszystkie , ale gdy już zostałyśmy same , a raczej Fela została sama, bez świnkowego towarzystwa ,tu zaczęło się dziać. Mała świnka potrzebująca opieki. Nie była nieszczęśliwa z powodu braku drugiej świnki , a przynajmniej nie wydawała się nieszczęśliwa. Przeciwnie , odkąd starsza siostra przestała jej dokuczać , skakać po niej Fela zaczęła się otwierać. Z małej zdziczałej świneczki stała się przyjaznym choć trochę strachliwym zwierzaczkiem. Boi się wielu rzeczy , ale gdy wezmę ją na ręce nie siedzi w bezruchu tak jak kiedyś. Liże mnie , łazi po mnie ,odbiega , przybiega nawet je z ręki - czuje się dobrze w ludzkim towarzystwie.
Moja przyjaciółka usłyszawszy stwierdzenie ,,Fela w niedzielę kończy rok,, odpowiedziała ,, Rok ? Ja mam wrażenie ,że masz ją już z 10 lat,,. Dziesięć lat ... faktycznie czuje się jakbym miała ją od zawsze. Przywykłam do wrzasków z powodu niezadowolenia ,,za mało dałaś mi jeść ! Jestem głodna,, Do sprzątania , do sierści po każdym wzięciu ją na ręce i do regularnego wyzbywania się pieniędzy , jak na każde moje zwierze z resztą :)
Pomijając fakt ,że czasem gdy mam zły humor Fela zacznie krzyceć , i mam ochotę ją ubić , to jednak kocham tego małego białego szczyla i nie chciałabym żadnej innej świnki zamiast niej.

Sto lat złomku !

                                                                            Kilka dni          ---->                       Roczek

 Regularne kąpiele :)

 Pierwsze święta - Boże narodzenie i Wielkanoc :)

No i pierwsze kroki po trawce , wygrzewanie w słońcu i bieganie po podwórku :)